DWADZIEŚCIORO DZIECI

Eduard Reichenbaum

Eduard Reichenbaum urodził się 15 listopada 1934 roku w Katowicach w Polsce. Rodzina nazywała go Edulkiem. Jego ojciec – Ernst Reichenbaum był księgowym w filii jednego z niemieckich wydawnictw. Krótko przed wybuchem drugiej wojny światowej rodzina Eduarda z jego dwa lata starszym bratem Jerzym przeniosła się do Piotrkowa Trybunalskiego pod Łodzią, gdzie mieszkali ich dziadkowie.

W 1943 cała rodzina została przetransportowana do obozu pracy przymusowej w Bliżynie. W tym obozie Eduard i Jerzy musieli pracować przy produkcji skarpetek dla wojska niemieckiego. Dziewięcioletni Eduard zdołał uchronić się przed selekcją, przy której piętnaścioro dzieci poniżej dziesięciu lat zostało deportowanych i zamordowanych. Ojciec Eduarda dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego, pracował w obozowym biurze, udało mu się sfałszować datę urodzenia swojego syna. We wrześniu 1944 roku rodzina Eduarda została deportowana do Oświęcimia. Jerzy z ojcem trafili do męskiego obozu, gdzie jego ojciec w listopadzie zmarł. Eduard razem z matką Sabiną Reichenbaum trafił do obozu kobiecego. Następnie zostal przeniesiony do baraku dla dzieci. Sabina Reichenbaum została w listopadzie 1944 przeniesiona do podobozu w Lippstadt, należącego do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. W tym samym transporcie była również Mania Herszberg – matka Riwki Herszberg. Eduard Reichenbaum trafił 28 listopada 1944 do obozu koncentracyjnego w Neuengamme a 20 kwietnia 1945 został zamordowany w Bullenhuser Damm.

Jerzy Reichenbaum został w trakcie likwidacji obozu w Oświecimiu przeniesiony do kolejnych obozów koncentracyjnych w zachodnim kierunku (najpierw Sachsenhausen potem Mauthausen). Udało mu się przeży te obozy. Jeszcze w tym samym roku wyemigrował jako trzynastolatek do Izraela. W roku 1947 dołączyła do niego jego matka. Oboje poszukiwali Eduarda, jednak dopiero w 1984 roku Jerzy dowiedział się (w międzyczasie przyjął imię Jitzhak) z artykułu w izraelskiej gazecie „Maariv“ o losie swojeg brata Eduarda. Jitzhak Reichenbaum przybywa regularnie na obchody pamięci w Bullenhuser Damm i rozmawia tam z młodzieżą o losie swojego brata.